آمریکاییها دنبال پاسخ این پرسش: ایران تا چه حد بر گروههای شبه نظامی تسلط دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۰۵۶۷۴
منبع: پولیتیکو
تاریخ انتشار: 3 فوریه 2024
مترجم: لیلا احمدی
عصر ایران؛ ترجمه: " آیا آمریکا در منطقه بیش از حد جولان داده است؟" پاسخ به این پرسش، "بمبارانِ فاجعهبارِ پادگانِ تفنگداران دریایی در لبنانِ 1983" را تداعی میکند؛ اقدامی که منجر به کشتهشدنِ 241 آمریکایی شد و اولین اقدامِ تهاجمیِ حزبالله علیه ایالات متحده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نیروهای آمریکایی در قامتِ "سربازانِ حافظ صلح" برای خاتمهدادن به جنگِ داخلیِ لبنان، در آن منطقه مستقر شده بودند. برخی مقاماتِ ایالات متحده، ازجمله یکی از اعضای تازهتحلیفشدۀ کنگره به نام "جانمککین"، در آن زمان انتقادات زیادی داشتند. مککین میگفت: "آیا سربازان، مأموریت مشخصی ندارند و صرفاً بخشی از هدفِ صلحآمیزِ ایالاتمتحده هستند؟"
"رایان کراکر" (سفیر سابقِ ایالات متحده در عراق، سوریه و افغانستان) دراین باره میگوید: ایالات متحده، گام مهمی برای اطمینان از استقرار نیروهای آمریکایی و اعزامشان به برخی کشورهای خاورمیانه انجام داده است. "مأموریت اصلی این است که از تکرار آنچه پس از خروجِ ایالات متحده از عراق در سال 2011 رخ داد و منجر به ظهور داعش شد، جلوگیری شود." و در ادامه میگوید: " اینجا بیروتِ 1983 نیست. فکر میکنم واقعا از آنروزها درس گرفتهایم."
استدلالِ "چارلز کوپچان" (یکی از مقامات سابقِ دولتهای کلینتون و اوباما که در دانشگاه "جورج تاون" تدریس میکند)، این است که رئیسجمهور درحالحاضر با هزینۀ اندک، به هدفِ مورد نظر یعنی کاهشِ ردپای ایالات متحدهِ در خاورمیانه دست یافته است.
او ادامه میدهد: " ایالات متحده دیگر در خاکِ افغانستان، عراق و سوریه نمیجنگد و این خبر خوبی است. فکر میکنم هنوز وقت آن نرسیده که باروبندیلمان را جمع کنیم و به خانه برگردیم. هنوز نمیتوانیم پایگاههای هوایی و دریاییِ خود را در منطقه ترک کنیم. ما به پایگاههای عملیاتی در سوریه و اردن نیاز داریم؛ زیرا مهاجمان، کماکان نیروهای آمریکایی را در معرضِ حملاتِ پراکنده قرار می دهند."
واقعیت آن است که صرفاٌ تعداد نیروها یا محلِ استقرار آنها بر حجمِ تنشهای منطقه نیفزوده است. پس از جنگ عراق، حضور استراتژیک آمریکا در منطقه در ابعاد عظیمی افزایش یافت. تهاجم سال 2003 ، آسیبپذیریهایِ زمینیِ ایالات متحده را در برابر بمبهای دستساز و اکنون پهپادها آشکار ساخت و به دشمنانِ بالقوه آموخت که چگونه بر ابرقدرتِ غیرقابلنفوذِ منطقه چیره شوند.
حمله به عراق، موجی از مخالفت با آمریکا را برانگیخت. گروههای نیابتی و شبهنظامیِ ایران - از جمله کتائبِ حزبالله، که مقامات آمریکایی آن را مظنون در حملۀ 28 ژانویه میدانند.- از دیرباز به نیروهای آمریکایی در منطقه، بهویژه نیروهای مستقر در عراق حمله میکنند. تحقیقاتِ ارتش ایالات متحده در سال 2016 نشان داد که: "به نظر میرسد ایرانِ جسور و توسعهطلب، یگانه پیروزِ جنگ عراق باشد".
این تنشها از زمان حملۀ حماس به اسرائیل در 7 اکتبر 2023 (که به کشتهشدن بیش از 1200 اسرائیلی و 25هزار فلسطینی (به گزارش وزارت بهداشت فلسطین در اثر حملاتِ تلافیجویانۀ اسراییل انجامیده))، به خصومتهای هر روزه بین گروههای نظامیِ تحت حمایت ایران و نیروهای غربی و اسرائیلی در سراسر منطقه (از جمله حملات زیادی به نیروهای آمریکایی در سوریه، عراق و اردن، البته بدون کشته شدنِ نیروهای ایالات متحده تا 28 ژانویه) افزودهاند. درهمینحال، شورشیانِ حوثی در یمن که از سوی تهران نیز حمایت میشوند [به ادعای نویسنده]، کشتیهای غربی را در دریای سرخ، گلولهباران میکنند و اقدام تلافیجویانۀ ایالات متحده علیه پستهای فرماندهیِ حوثیها را برمیانگیزند.
حال این پرسش مطرح است که "ایران تاچهحد بر گروههای شبه نظامی تسلط دارد؟"
برخی تحلیلگران ازجمله شاهینهایی که فکر میکنند رویکرد بایدن در قبال تهران باید تهاجمیتر باشد، معتقدند ایران، رهبر فعالِ نیروهای نیابتی است.
"روئل مارک گرچت" (از مقامات سابق سیا و پژوهشگرِ فارسیزبانِ بنیادِ دفاع از دموکراسی)، پیش از آغاز عملیاتِ انتقامجویانۀ روز جمعه گفت: "در حال حاضر و به احتمال زیاد در آینده، حملاتی از ایندست، دستهگلِ تهران است"..."آنها مایل اند نمایندگانشان را به کشتنِ ما سوق دهند. این واکنش که "ایرانیها را نمیکشیم" به توفیقِ استراتژیِ جنگ نیابتی در حکومت دینی ایران منجر میشود. وضعیت به این صورت است که نیابتیها به ما حمله میکنند، اما ما هرگز مستقیماً به ایران حمله نمیکنیم. بازندۀ این بازی، ایالات متحده است."
با این حال، برخی دیگر مانند "کراکر" (سفیر سابق ایالات متحده) معتقدند: "شاهینها در واشنگتن دائماً در حال لاف و گزاف نسبت به کنترلِ ایران بر انواع گروههایِ شبهنظامی هستند " و میافزاید: " شما باید بین متحدانِ ایران تفاوت قائل شوید. همه آنها نیابتی نیستند. حوثیها تا زمانی فعال بودند که یمن مدافعِ حملات بود و حماس بههماناندازه به ایران وابسته است که "دولت اسلامی"، نمایندۀ ایران محسوب میشود. آنها افراطیونِ سُنی هستند، ولی رژیم ایران شیعه است؛ بااینحال ایرانیها باید پیشبینی میکردند که دیر یا زود، عدهای آمریکایی کشته خواهند شد."
د ر واقع، همانطورکه "حملۀ 28 ژانویه" نشان داد، خطر برای ایران این است که نیروهای نیابتیاش از حد خارج شوند و به تحریک و انتقامجوییِ مستقیم علیه منافع ایران دامن بزنند.
فرماندهیِ مرکزیِ ایالات متحده اعلام کرد: "عملیاتِ تلافیجویانه، 2 فوریه آغاز شد و ارتشِ ایالات متحده، حملات هواییِ گستردهای به 85 هدف در 7 نقطۀ عراق و سوریه با تمرکز بر "نیروی قدسِ سپاه پاسدارانِ انقلاب اسلامی ایران و گروههایِ شبه نظامیِ وابسته" صورت داد. بدونشک سپاه، حامی اصلیِ بسیاری از نیروهای نیابتیِ ایران است."
بایدن فقط 9 ماه تا چالشِ انتخاب مجدد و مبارزه با رقیب احتمالیاش، دونالد ترامپ فاصله دارد. ترامپ او را به «ضعف و زبونی و تسلیم» متهم میکند. انتظار میرود بایدن پاسخی درخور به واقعۀ اخیر بدهد که به گفتۀ "بلینکن" احتمالاً " زمانمند،چندسطحی، مرحلهبهمرحله و پایدار خواهد بود."
"کراکر" میگوید: "بازار انتقامگیری چنان داغ است که اگر من یکی از افسران سپاهِ ایران بودم، همین الان یونیفرمم را درمیآورم و از آن منطقه خارج میشدم."
«مزیت استراتژیِ نیابتی [برای ایران] این است که ما را مجبور به تردید و رسیدگی به تشدیدِ تنش میکند. "سیآنتونیفاف" (محقق کالج جنگِ ارتشِ ایالات متحده و نویسندۀ کتابِ "اخلاق جنگ نیابتی: هنجارهایِ مشارکت در رقابتِ قدرتِ بزرگ" میگوید: "اگر ایران مستقیماً به نیروهای آمریکایی حمله کرده بود، در حمله به این کشور تردید نداشتیم". "اگر شبهنظامیان به تنهایی وارد عمل شوند، ایرانیها با خطر فرورفتن در جنگی گستردهتر مواجه خواهند شد."
در روزهای پس از حملۀ پهپادیِ 28 ژانویه، به نظر میرسید تهران و کتائبِ حزبالله، با نگرانی از لبۀ پرتگاه عقبنشینی کردهاند. کتائب حزبالله روز سهشنبه اعلام کرد حملات به نیروهای آمریکایی را متوقف میکند و این نشان میدهد دولتهای عراق و ایران در مضیقهاند. شبهنظامیان، تهران را تبرئه میکنند.
آنها در بیانیهای گفتهاند: «برادرانِ ما در محور مقاومت - بهویژه در جمهوری اسلامی - نمیدانند ما چگونه جهاد میکنیم و اغلب به فشار و تشدیدِ تنش علیه نیروهای اشغالگر آمریکایی در عراق و سوریه اعتراض دارند.»
منتقدانِ جمهوریخواهِ بایدن، حملات تلافیجویانه را تاکنون بیش از حد ملایم خواندهاند و میگویند: رئیس جمهور باید عملیاتی مشابهِ ترورِ "قاسم سلیمانی" (سردار ارشد سپاه) در سال 2020 به فرمان ترامپ در فرودگاه بغداد را در پیش بگیرد.
اما واقعیت آن است که دولت ترامپ، در آنزمان نیز کموبیش محتاط بود و پس از آن با تهران تماس گرفت تا نسبت به تشدیدِ بیشتر تنشها هشدار دهد و مشخص نیست که حمله به سلیمانی تا چهاندازه بازدارنده بوده است.
ایران نیروهای نیابتی زیادی دارد که دندان برای حمله تیز کردهاند و ایالات متحده نیروهای زیادی به جا گذاشته که میتوانند هدفِ حملات باشند. در این شرایط خطرِ جنگی گستردهتر بیش از هر زمان است.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: شبه نظامی نیروهای نیابتی نیروهای آمریکایی نیروهای نیابتی ایالات متحده شبه نظامی حزب الله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۰۵۶۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختلاف ها حل نشد اما واشنگتن و پکن مسیر گفت و گو را انتخاب کردند
به گزارش جماران، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، سفر اخیر خود به چین را با توقفی در یک فروشگاه موسیقی در پکن، جایی که آلبومهای تیلور سویفت و دو وَی (انگلیسی: Dou Wei، یک خواننده، ترانهسرا، موسیقیدان، آهنگساز، شاعر اهل چین ) را خرید به اتمام رساند . این اقدام او نمادی از تبادل های بین فرهنگی میان دو کشور بود. او در فروشگاه Li-Pi در راه رسیدن به فرودگاه گفت: موسیقی بدون توجه به جغرافیا، بهترین رابط میان انسان ها است.»
با این حال، ترانه های «نیمهشبها» سوئیفت و «رویای سیاه» دو وی به همین راحتی میتوانند اختلافات ظاهراً حلناپذیر در روابط عمیقاً آشفته بین دو اقتصاد بزرگ جهان را که هر دو طرف به طور عمومی و خصوصی، دیگری را مقصر آن می دانند، نشان دهند. وزرای خارجه آمریکا و چین و البته رئیس جمهور این کشور در سخنان خود همگی به این شکافها اشاره کردند، حتی در حالی که از فضایل باز نگه داشتن کانالهای ارتباطی برای مدیریت این اختلافات و جلوگیری از سوء تفاهمها و محاسبات اشتباه تمجید کردند. بلینکن تمام تلاش خود را برای حمایت از اهمیت مبادلات ایالات متحده و چین در همه سطوح انجام داد. در شانگهای، او در یک رستوران معروف پیراشکی، سوپ و غذا خورد، در یک بازی پلی آف بسکتبال چین شرکت کرد و با دانشجویان آمریکایی و چینی در شعبه دانشگاه نیویورک دیدار کرد. او در دیدارهای رسمی خود با رهبران چین در پکن، بارها از بهبود روابط در سال گذشته صحبت کرد.
اما او همچنین تاکید کرد که ایالات متحده نگرانی های جدی درباره سیاست ها و اقدامات چین در صحنه های محلی، منطقه ای و جهانی دارد. و از این مواضغ عقب نشینی نخواهد کرد. وی گفت: آمریکا همیشه از منافع و ارزش های اصلی ما دفاع خواهد کرد. او در چندین نوبت از تولید بیش از حد خودروهای الکتریکی در چین که تهدیدی برای تأثیرات مخرب بر خودروسازان آمریکایی و اروپایی است انتقاد و از اینکه چین به اندازه کافی برای توقف تولید و صادرات پیش سازهای مواد افیونی مصنوعی اقدام نمی کند، گلایه کرد.
در مقطعی او به صراحت هشدار داد که اگر چین به حمایت از بخش صنایع دفاعی روسیه پایان ندهد، چیزی که دولت بایدن می گوید به روسیه اجازه داده است حملات خود به اوکراین را افزایش دهد و امنیت اروپا را تهدید کند، ایالات متحده برای متوقف کردن آن اقدام خواهد کرد. بلینکن پس از دیدار با شی به خبرنگاران گفت: «من روشن کردم که اگر چین به این مشکل رسیدگی نکند، ما به آن رسیدگی خواهیم کرد».
مقامات چینی نیز در این گفت و گوها صریح بودند و گفتند که در حالی که روابط عموماً از زمان پایین آمدن سال گذشته به دلیل سرنگونی یک بالون نظارتی چینی بهبود یافته، اما همچنان پرتنش است.
شی به بلینکن گفت: «دو کشور باید به جای آسیب رساندن به یکدیگر به موفقیت یکدیگر کمک کنند، به جای درگیر شدن در رقابت شریرانه، به دنبال زمینه های مشترک و حفظ تفاوت ها باشند، و به جای گفتن یک چیز اما برخلاف آن عمل کردن به حرف هایی که زده می شود متعهد بمانند.» او در واقع تلویحا آمریکا را به ریاکاری متهم کرد.
وانگ، وزیر امور خارجه، گفت که چین از آنچه که مداخله آمریکا در حقوق بشر، تایوان و دریای چین جنوبی و تلاش برای محدود کردن تجارت و روابط خود با سایر کشورها میداند خسته شده است. وی گفت: عوامل منفی در رابطه همچنان در حال افزایش و ایجاد است و رابطه با انواع اختلالات مواجه است. وی از ایالات متحده خواست «از خطوط قرمز چین در مورد حاکمیت، امنیت و منافع توسعه چین عبور نکند».
همان طور که یانگ تائو، مدیر کل امور آمریکای شمالی و اقیانوسیه در وزارت امور خارجه، به نقل از خبرگزاری رسمی شینهوا گفت: «اگر ایالات متحده همیشه چین را رقیب اصلی خود بداند، روابط چین و آمریکا به طور مستمر با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد.»
با این حال، بلینکن بر تعامل در همه سطوح تاکید کرد. او از توافق جدیدی برای مذاکره با چین در مورد تهدیدات ناشی از هوش مصنوعی خبر داد، اما از کمبود دانشجویان آمریکایی که در چین تحصیل میکنند ابراز تاسف کرد . در حال حاضر کمتر از 900 نفر آمریکایی در مقایسه با بیش از 290000 چینی در ایالات متحده در چین تحصیل می کنند. او گفت که هر دو طرف به دنبال افزایش این مسئله هستند.
وزیر خارجه آمریکا در این باره گفت: « ما به این موضوع علاقه داریم، زیرا اگر رهبران آینده ما - چه در دولت باشد، چه در تجارت، جامعه مدنی، آب و هوا، فناوری و سایر زمینه ها - اگر بخواهند بتوانند همکاری کنند، اگر بخواهند قادر به حل مشکلات بزرگ باشند، اگر قرار است بتوانند اختلافات را حل کنند، باید زبان، فرهنگ، تاریخ یکدیگر را بدانند و بفهمند. آنچه در این دیدار به همتایان خود در جمهوری خلق چین گفتم این است که اگر میخواهند آمریکاییهای بیشتری را به چین جذب کنند، بهویژه دانشآموزان، بهترین راه برای انجام این کار ایجاد شرایطی است که امکان شکوفایی یادگیری را در هر جایی فراهم میکند – یک بحث آزاد درباره ایدهها و باورهای مختلف، دسترسی به طیف گسترده ای از اطلاعات، سهولت سفر، اطمینان به ایمنی، امنیت و حریم خصوصی شرکت کنندگان. »
اینها مسائلی هستند که نه تیلور سویفت و نه دو وی نمی توانند بر آنها غلبه کنند.